Sözler mermi gibi, ya karşındaki ya da seni yaralar. Ne
zaman konuşmalarımda düşüncelerim gibi savruk, özensiz olsam o kadar insanları
kırabildiğimi fark ettim. Ayrıca yine özensiz, önem vermeden konuşan
kişilerin de karşısındakinin ne duyduğunu önemsemediğini fark ederek bu sefer kırılan
ve belli etmeyen ben oldum. Bir çok kişinin ağzından çıkan ve
kulağına gelen sözleri aynı önem, özen derecesinde süzdüklerini düşünmeye
başladım. Dolayısı ile konuşurken daha cimri olup, duyduklarımı da ölçüp biçmemenin
beni daha az üzdüğünü anladım. Başkasının düşüncesine, sözüne gücüm yetmez
kulaklarımdaki geçitte kadar. Sadece benden çıkan ve bana gelen sözü süzmekle
yetiniyorum ve şimdi biliyorum ki herkes kendi müdahale alanlarında sorumlu
gerisi karşıdaki kişiye kalmış aksi halde başkasını değiştirmek mümkün görünmüyor, belki en güzel destek onun farkındalığını arttırmak olabilir J.
Sultan Öztoprak
23/04/2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder