Yazmak neden önemli?

Bazı günler  öyle his dolu oluyorum ki üzüntü, heyecan, yumuşaklık, derinlik, açıklık, sıcaklık, karmaşa, ilginç bir merak ve garip bir dinginlik hissediyorum ama bu zamanlarda  konuşmak değil sadece içime dönmek ve onlarla kalmak istiyorum. Sadece onlarla kalmak ve onlarla öylece oturup beklemek. Üzüntü ise dibine kadar üzülmek gibi, derinlik ise onu hissetmeye çalışmak. O anlarda içimde  bir şey pişmeye başlıyor ama çok yavaş hani buharda pişirme yöntemi ile pişer gibi. Aslında için kaynıyor  ama pişmek çok yavaş ve an an hissederek oluyor. Ben işte bu günlerde yazıyorum, bazen kalemin mürekkebi bitene kadar yazıyorum. Bazen içimdeki zehri akıtana kadar yazıyorum. İşte o anı atlatınca içimdeki karmaşa kendini garip bir tazeliğe, canlılığa, sabahın ilk ışıklarındaki yenilik hissine bırakıyor. Bu hisler yine de daha farklı hisler. Bu seferki yaşadıklarımın üzerine gelen bir esinlik, kucaklama ve açılma, gevşeme, rahatlama gibi. İşte o anlar bana göre 1mm gibi J ölçemediğim bir değerle büyüyorum ruhen ve ruhen büyüdükçe içimdeki o boşluk hissi yok olmaya başlıyor. Olanı olduğu gibi kabul etmeye doğru, yaşamın içtenliğine doğru 1 adım daha yaklaşıyorum. İşte o çoklu hislerin beni gelip bulduğu anları seviyorum hemen kalem kağıt arıyorum. Yazmak beni, yaşama, kendime daha yakınlaştırıyor. Yazmak beni bu yüzden büyütüyor çünkü o anlarda konuşamıyorum, sarılamıyorum başkasına, açamıyorum kendimi hemencik, sadece an ve an o hislerle kalıp onları sonuna kadar hissetmek ve hissederken yazıya dökmek. Ve bir cümle yazıyorum oraya birden. O cümle benim için “AHA” anı oluyor. Çünkü derinlerle yüzleşiyorum kendimle, kendime başkasının söyleyemediğini yazarak söylüyorum. Cümleler seni önceden çizilmiş bir rota gibi o kaçınılmaz ana getiriyor.  Farkındalığım da artıyor yani hem içten hem dıştan değişim oluyor. İçeriden hislerle büyüyen ben bunu mantığımla, zihnimle de anlayabiliyorum.

Yazmak, kendinle açıklıkla sohbet etmek. Dökmek ne varsa eteğindekileri, boşatmak o taşıdığın gereksiz yükleri ve aldırmadan kim ne der şimdi diye.

 photo @gulsafceliski   #Sultandanbirdemet
#ufakbiryazım
#yogaylahergün #yogalove#yogasevgisi#yogaylaşifalan #yogapozu #yogaposes#YogaRoot#YogaRoot #Yogaylaşifalan#Sağlıkiçinyoga#YogaHome #iyikiyogavar

 #yazmak