Bu poz hem çok temel bir poz hem de çok yoğun bir poz. Pratiğin derinleştikçe derinleşecek bir poz. Sekansların başlangıcı ve sonunda kullanıyor ya da sadece tek başına bu pozda bir süre kalabiliyoruz. Ancak doğru yapılmaz ise gerçekten beden için zorlayıcı oluyor. Bacaklar titremeye başlıyor.
Bu pozda dikkat etmemiz gereken bazı durumlar var. Bu poza girerken aslında “Tadasana-Dağ” pozundan dizleri bükmek ve böylece ellerin hafif yeri sıyırmalı yani kalçanın yerle olan uzaklığı aşağı yukarı bu kadardır. Tabi bu da hiç kolay değil çünkü zorlarsan dizlerin zorlanabilir. Bacaklarına kramp girebilir. Bedenin ani bir gerilime geçebilir. Açıkçası bende hala bu pozda derinleşiyorum. Ama benimin yumuşak sınırında kalarak derinleşiyorum. Kollar gökyüzüne kaldırılmalıdır. Üst kollar kulaklarla hizalı olmalı ki bu da kolay değil. Parmaklar çevrilince ön kollar iç rotasyona girebilir. Gövde hafifçe öne yatırılmalı ancak göğüs kafesi kollarla birlikte öne açılmalı ve gökyüzüne uzanmalıdır. Sırtı uzatmak için kuyruk sokumu geriye ve aşağı doğru alınmalıdır. Dizler ayakların üstünde olmalı ki böylece ayak parmaklarınızı görebilmelisiniz. Bu pozda birkaç nefes durmak faydalıdır.
Bu poz doğru yapılınca beden inanılmaz şekilleniyor, bacak, ayak sırt kol kasları güçleniyor. Hani hem yere doğru yumuşakça köklendiğimiz hem de gökyüzüne uzadığımız önemli bir poz. Bu poz benim zihinsel konsantrasyonumu da attırıyor bana göre çünkü denge unsurları da olduğu için çok fazla duyu organlarım ve zihnimi meşgul tutamıyorum.
Bu pozu uygularken yapılan bazı hatalar demek istemiyorum bazı yönelimler aşağıdaki gibidir diyeceğim. Çünkü beden ve zihin uygulama yaptıkça öğreniyor o yüzden bu süreçte kendimize ve öğrencilerimize şefkatli olmak önemli.
- Ağırlığı ayak parmak ucuna vermek
Bu pozda önemli olan ağırlığı dengelemek özellikle öne doğru eğilme eğiliminde oluyoruz, bu da dengede durmamızı engelliyor. Önemli olan ağırlığı topuklara doğru vermek. Hatta parmakları kaldırmak ya da kuyruk sokumunu duvara dayamak iyi fikir olabilir.
- Omuzların kulaklara yaklaşması
Her zaman omuz kasları yukarı kulaklara doğru yönelme eğilimindedir. Her zaman omuzlar kulaklardan uzağa ve geriye gitmelidir.
- Dizleri yeterince eğmemek:
Bu hiç kolay değildir çünkü aşağı doğru inmek pozun daha zorlaşması demektir. Bunu yapabilmek için bu pozu her yaptığımızda bir iki nefes daha fazla kalmak belli zaman içerisinde istenilen derinliğe geçmemizi sağlar.
- Dizlerin arasının açılması
Dizlerin arasına başlarda bir blok yerleştirmek ve onları ortaya doğru toparlamak diz içinde hizalanmak içinde iyi olur.
- Omurga hattında uzamamak
Genelde ayaktaki denge ve güçlendirici pozların hepsinin temelinde aynı şey var. Yere yumuşakça köklenip göğe doğru omurga hattında uzamak.
- Nefesi tutmak
Bu da genelde pozda biraz kaldıktan sonra yapılabilen eğilimlerden bir tanesi.
- Bakışların ve zihnin bir noktaya odaklanmaması
Yine sık yapılan şeylerden biri bakışların bir noktada olmaması. Bakışlar hareket edince genelde zihinde de sürekli düşünceler var ise odaklanma ve pozda uzun kalmak ekstra zorlaşıyor.
